Zespół Szkół Nr 3 we Włocławku

Dogoterapia

Szczegóły: Odsłony: 7421

DOGOTERAPIA, to metoda wykorzystująca psy w rehabilitacji osób z niepełnosprawnością intelektualną i ruchową różnego stopnia. DOGOTERAPIA przywraca dobre samopoczucie wszystkim ludziom, którzy tego potrzebują. Kontakt z psem przynosi uśmiech i wiarę w lepszy świat.

Dogoterapia w swym działaniu wykorzystuje zbawienny wpływ psa na człowieka. Pies jest istotą, która nie odrzuca, nie ocenia, przyjmuje każdego takim, jaki jest, z całym bagażem wad i zalet. Dla psa nie liczy się nasz wygląd czy pozycja społeczna. Jego przesłanie jest proste:" Lubię Cię, baw się ze mną!".

Dogoterapia stanowi obecnie najwyższą formę udomowienia psa.

DOGOTERAPIA w Zespole Szkół Nr 3 we Włocławku prowadzona jest od 2000 roku. Naszą pierwszą "psią terapeutką" była czarna nowofundlandka Rafa. W 2001 roku do Rafy dołączyła jej córka, Astra. Początkowo zajęcia odbywały się na zasadzie wolontariatu. Od września 2004 roku zajęcia dogoterapii na stałe zagościły w planie pracy ZS Nr 3. We wrześniu 2008 roku, w pracy, starszym koleżankom zaczęła pomagać nasza najmłodsza nowofundlandka, Baszira. Początki dogoterapii nie były łatwe ze względu na niewielką ilość fachowej literatury i brak internetu. W 2004 roku ukończyłam kurs dogoterapii w Warszawie a w 2006 kurs dogoterapii w Bydgoszczy. W roku 2008 Baszira ukończyła Kurs Psa Towarzyszącego z I lokatą i oceną doskonałą.

W naszej placówce na zajęcia dogoterapii uczęszczają dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym, znacznym i głębokim. Zajęcia prowadzone są indywidualnie lub grupowo. Pies zawsze pracuje pod nadzorem terapeuty.

Oddziaływanie terapeutyczne odbywa się poprzez zabawę, spacery, karmienie, czesanie naśladowanie zachowań psa itp. Programy zajęć są dostosowane do konkretnych dzieci w oparciu o zalecenia Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, diagnozę, wywiad z rodzicami, wychowawcą, psychologiem. Dzieci bawiąc się z psem czują się ważne, akceptowane, potrzebne i lubiane. Stają się bardziej śmiałe, otwarte, przełamują lęk przed psami i przestają bać się ludzi. Łatwiej nawiązują kontakty z rówieśnikami. Zwiększa się kontakt zadaniowy. Czytając psu bajki doskonalą technikę czytania. Spontanicznie rozwija się mowa, zwiększa zasób wiadomości, bogaci słownik bierny i czynny. Dzieci niemówiące lepiej porozumiewają się pozawerbalnie. Maluchy stawiają przy psie pierwsze samodzielne kroki. Doskonalą poruszanie się. Wszyscy uczniowie naszej szkoły i przedszkola objęci są programem: "Bezpieczny kontakt ze zwierzętami".

Pracując z dziećmi ze sprzężoną niepełnosprawnością należy pamiętać, że liczą się nawet najmniejsze postępy. Czasami celowy grymas, uśmiech, wodzenie wzrokiem, próba pogłaskania czy przywołania psa stanowi milowy kamień w rozwoju dziecka. Nigdy tak naprawdę nie wiemy, co zawdzięczamy dogoterapii. Rozwój dziecka stymulowany jest przez zespół terapeutów z różnych dziedzin. Jednak radość i śmiech dziecka w kontakcie z psem są bezcenne! Ktoś powiedział, że nowofundland, to pies, który ma tyle serca, ile sam waży (Baszira 80 kg!). Ponad dziesięcioletnia praktyka i praca z nowofundlandkami Rafą, Astrą i Baszirą utwierdziła mnie w przekonaniu, że jest to stu procentowa prawda.

Dogoterapeuta szkolny: Ewa Grabowska